Jaarlijks is het nodig dat het onderzoeksgebied De Venebuurt een onderhoudsbeurt krijgt. In overleg met Staatsbosbeheer, wordt het beheer van het wilgenbos en de meidoorn aan de vrijwilligers van Menork overgelaten. Sinds 1999 wordt het vogelonderzoek gedaan met een vaste netopstelling en wordt er gebruik gemaakt van vaste (vlonder-)paden door het gebied. Langs deze paden en netten wordt de begroeiing laag gehouden. Ook in het riet worden de jonge wilgenbosjes kort gehouden. Uiteindelijk snijdt het mes aan twee kanten: de paden blijven in tact en het geheel is aantrekkelijk voor zangvogels omdat de wilgen in verschillende groeistadia verblijven en voorkomen wordt dat het dichtgroeit en uiteindelijk afsterft. Voor de meidoorn geldt vooral het geen hoog opgeschoten bos gaat worden maar juist laag en tamelijk dicht struweel dat structureel geschikt is voor allerlei zangvogels om er te broeden. Door de vegetatie jaarlijks contant te houden, laten de onderzoeksresultaten zich van jaar op jaar ook beter met elkaar vergelijken.

Maatwerk
Het onderhoud vraagt evenwel veel energie en maatwerk. In het wilgenbos staat het water hoog en is het voor de kettingzagers dan ook erg opletten waar de voeten worden gezet. Over oude stobben en takken die niet zelden afbreken omdat ze al nagenoeg zijn verrot.
Maar ook in het rietveld is het erg oppassen: een paar oude diepe geulen liggen onzichtbaar tussen het bij de grond dichte pas gemaaide riet.

Negen man sterk
Met negen man sterk gaat de groep zo rond de klok van half 10 los. Met behulp van twee kettingzagen wordt er gesnoeid in de meidoorn en langs de vlonders bij het wilgenbos. Harm, Rinse en Wieberen gaan in eerste instantie los met een haagschaar om tussen de meidoorn zoveel mogelijk lange doornen te knippen. Ze overwoekeren daar de jonge meidoornbeplanting en bovendien maken ze de tussenpaadjes onbegaanbaar. Deze tussenpaadjes worden gebruikt door onder andere reeën maar zijn ook nodig om het meidoornbos jaarlijks te kunnen onderhouden. Geen gemakkelijke klus want de lange dichte doornen zijn erg taai en hier en daar nagenoeg ondoordringbaar.

Veel vrijkomende takken
Sander en Rudmer zijn volop aan het kettingzagen waardoor er al snel veel werk is voor Oebele, Theo, Johan en Willem. De vele vrijkomende takken moeten worden afgevoerd naar een tal daarvoor geschikte opslagplekken. Met name in het rietveld vergt dat een lange route naar de opslagplekken in het wilgenbos.

Koffie en snert
Tussen de bedrijven door uiteraard de nodige tijd voor koffie en tussen de middag een warme maaltijd met snert. Ruimte ook om de wereldproblemen samen te bespreken en als natuurmensen onvermijdelijk te constateren dat er veel misgaat in deze wereld.

Johan en Harm druk in de weer met het afvoeren van gezaagde wilgentakken uit het rietveld

Verbranden
Maar het mooie weer en de prima slagen die er vandaag samen worden gemaakt, zorgen ervoor dat we samen een prachtige dag beleven en dat we er weer klaar voor zijn om binnen enkele weken te starten met het veldonderzoek. In opdracht van de rietsnijders verbranden we een stapeltje onbruikbaar gemaaid riet waarna we weliswaar moe maar voldaan weer huiswaarts keren.